Most obrotowy na kanale Łuczańskim Giżycko noclegi
Most obrotowy został zbudowany w 1848 r. przez firmę Bechelt C.O. Grundberg und Shel z Zielonej Góry. Most ten zapewnił dogodne połączenie miasta z jej dzielnicą oddzieloną kanałem Łuczańskim, w której w latach 1844 – 1857 zbudowano potężną twierdzę nazwaną imieniem pruskiego ministra wojny gen. Von Boyena. Ówcześni inżynierowie skonstruowali ponad 21 metrowej długości i niemalże 8-mo metrowej szerokości ruchome przęsło o oryginalnym sposobie zwodzenia w bok, a nie do góry jak to się odbywało w tradycyjnych tego rodzaju konstrukcjach. Most ważący ponad 100 ton mógł być zwodzony ręcznie przez jednego operatora. W latach 1960 – 1970 w ramach modernizacji, most został zelektryfikowany i wprowadzono elektryczne zwodzenie, co przyspieszyło jego zużycie i konieczność wyłączenia z eksploatacji. Dopiero od 1993 roku po przywróceniu stanu pierwotnego, most obrotowy został włączony do eksploatacji i jego obsługa odbywa się ręcznie, zgodnie z pierwotnym założeniem konstruktorów. Obecnie, jest to jedyny czynny most w całej Europie, zaliczany do unikalnych zabytków myśli technicznej. Cała operacja otwierania ręcznego mostu trwa tylko około 5 minut. Giżycko noclegi nad jeziorem
Zamek Krzyżacki
Zamek pobudowali Prusacy z plemienia Bartów jako gród obronny. Po najeździe krzyżaków i wymordowaniu ludności, postawili oni zamek obronny, który niebawem, w 1365 roku spalili Litwini. Po odbudowaniu twierdza stanowiła bardzo ważną rolę w systemie obronnym przeciwko sąsiednim Litwinom. Ponownemu spaleniu zamek uległ po wojnie trzynastoletniej w 1455 r., tym razem zniszczenia dokonały wojska polskie. Stał on się wtedy siedzibą starostw książęcych. W roku 1612 po energicznych staraniach starostwa Giżycko otrzymało pełnię praw miejskich, a starosta tytułował się burmistrzem. Następnie miasto przechodziło kolejne najazdy. W 1655 r. szwedzki, a dwa lata później tatarski, którzy to doszczętnie spalili całe miasto i zabili lub pojmali w jasyr ponad 1000 osób. Następnie miasto niszczyły pożary i epidemie dżumy występujące w latach 1686, 1786, 1822, 1709-11. W 1758 roku wkroczyły do Giżycka wojska rosyjskie, a w 1807 r. kwaterowały tu legiony generałów Dąbrowskiego i Zajączka, a następnie przemaszerowało kilkadziesiąt tysięcy wojsk napoleońskich. W”czasie I wojny światowej twierdzę ponownie oblegały wojska rosyjskie. Polskość na terenach Giżycka sięga XIV wieku. W 1838 roku urodził się najbardziej znany krzewiciel kultury polskiej na Mazurach, Wojciech Kętrzyński – „Zwrócił Polsce Mazurów, a Mazurom Polskę”. Miasto w historii nazywało się Lec, krótko po wojnie Łuczany. Swoją obecną nazwę zawdzięcza drugiemu znanemu na Mazurach Polakowi Gustawowi Gizewiuszowi.
Obecnym właścicielem zabytkowego obiektu jest Spółka „Zamek Giżycki”. Inwestor wybudował, odwzorowując XIV-wieczny krzyżacki zamek, ekskluzywny obiekt wraz z zapleczem gastronomicznym, nowoczesnym centrum konferencyjnym oraz zespołem rekreacyjnym i centrum Medi.SPA.
Twierdza Boyen Giżycko noclegi domki
Giżycka Twierdza Boyen wzniesiona w latach 1844-1856 jest jednym z najciekawszych i najlepiej zachowanym przykładem pruskiej szkoły fortyfikacyjnej. Położona jest ona na zachód od miasta, przy drodze prowadzącej z”Giżycko pokoje do wynajęcia do Olsztyna i Kętrzyna. Znajduje się ona na wąskim przesmyku pomiędzy jeziorami Niegocin i Kisajno w pobliżu Wzgórza Brunona. Zajmuje powierzchnię około 100 ha. Głównym celem jej budowy było zabezpieczenie Prus Wschodnich od Rosji Carskiej i ochrona najkrótszej drogi do Królewca. Na wniosek pruskiego ministra wojny von Boyena król Fryderyk Wilhelm IV wydał decyzję o jej budowie 9 grudnia 1841 roku. Budowę rozpoczęto 5 kwietnia 1843 roku od projektu i pierwszych prac ziemnych.Prace budowlane trwały do 1856 roku, lecz była ona rozbudowywana do końca XIX w. Twierdza zbudowana jest na planie nieregularnym, określona 6-oma bastionami z wielkim dziedzińcem pośrodku na którym pobudowano następujące obiekty: arsenał, labolatorium prochowe, schrony koszarowe, dwie studnie, budynki ćwiczeń, stajnie i stację gołębi pocztowych z czteroma bramami. Wszystko to zostało otoczone od zewnątrz trójkątnym wałem ziemnym oddzielonym od fosy murem kamienisto-ceglanym o długości 2303 m. z wewnętrzną powierzchnią 100 ha zwanym murem Carnota z ryglowanymi strzelnicami karabinowymi. Narożniki muru skazamatowano tworząc małe przykryte ziemią schrony dla żołnierzy. 24 grudnia 1846 roku król Fryderyk nadał jej nazwę FESTE BOYEN – (Twierdza Boyen). Trzy bastiony otrzymały imiona generała von Boyena LEOPOLD, LUDWIK, HERMAN, a pozostałe trzy PRAWO, MIECZ, ŚWIATŁO – od rodowego hasła generała. Do twierdzy prowadzą dwie drogi od strony Giżycka i Kętrzyna oraz cztery bramy wjazdowe:
– dwie główne – Giżycko pensjonaty i Kętrzyńska
– pomocnicze specjalnego przeznaczenia – Wodna i Prochowa.
Fosa otaczająca twierdzę była sucha i od strony przeciwskarpy opatrzona kratą forteczną. Doskonale zachowane formy ziemne – wały, skarpy, pochylnie i place ćwiczeń czyniły całość doskonale broniącą przed nieprzyjacielem. W okresie międzywojennym i II wojny światowej powstał tutaj giżycki rejon umocniony o pow. 1350 km2, dł. 110 km z 227-oma schronami bojowymi. W tym czasie na jej terenie był obóz jeniecki dla ważnych więźniów politycznych i szpital polowy. Po wojnie do 1957 r. twierdza była użytkowana przez wojsko, a następnie przekazana władzom cywilnym.
Od 1995 r. jest przeznaczona dla turystów. Stan zachowania substancji zabytkowej twierdzy, schrony i”budynki, ocenia się na poziomie dobrym. Potwierdza to, że Twierdza Boyen należy do najlepiej zachowanych XIX-wiecznych założeń obronnych w Polsce. Od 1994 r. działa w twierdzy Towarzystwo Miłośników Twierdzy Boyen, które za swoją statutową działalność uważa głównie konserwację i właściwe utrzymanie zabytkowej substancji twierdzy, chroni przed dewastacją i promuje obiekt. Trzy trasy turystyczne o czasie zwiedzania 120′, 60′, 30′ oraz grupa przewodników i funkcjonujące Biuro Informacji Turystycznej w Bramie Giżyckiej czekają na turystów. W twierdzy funkcjonuje muzeum z okolicznościowymi wystawami i stałą ekspozycją związaną z twierdzą oraz schronisko młodzieżowe umieszczone w dawnym budynku koszarowym.
Kościół Ewangelicki
Kamień węgielny położony został pod budowę 11 maja 1826 roku. Kościół konsekrowano 16 września 1827 r. Zbudowany został w/g projektu berlińskiego architekta Karola Fryderyka Schinkla, twórcy wielu kościołów i”pałaców. W roku 1881 przebudowany na styl neoklasycystyczny. Jest to kościół holowy na rzucie prostokąta, z mocno wysuniętą wieżą zachodnią i dobudowaną w roku 1881 absydą chóru. Ołtarz i ambona to prawdopodobnie dzieło zaprojektowane również przez Fryderyka Schinkla. Kościół jest jedną z bardziej interesujących świątyń ewangelickich. W sezonie letnim w każdą niedzielę o godzinie 19.00 odbywają się tu koncerty organowe.